ای که مرا خوانده ای ، راه نشانم بده سلام این وبلاگ کاری ست از بروبچه های واحد فرهنگی مجتمع یاوران حضرت مهدی سلام الله علیه. مجتمع یاوران محل تجمع کسانی ست که دلشان هوای کوی یار می کند...
|
وقتی جشن تولدی بر پا میشود هر کسی که وارد خانه شود اول سراغ کسی را میگیرد که تولد اوست صاحب تولد به همه خوش آمد میگوید. راستی ما 1178 سال و اندی چطور عادت کردهایم فقط یک تولد، بدون دیدن صاحب تولد برگزار کنیم و بدون اینکه بفهمیم دغدغه و رضایت او چیست. این همه سال نه خواستیم و نه همت کردیم سراغی از صاحب تولد بگیریم شاید نبودنش برای ما عادت شده بوده است راستش خوب که نگاه میکنیم گویا اصلا نیازی در وجودمان به وجود نیامده که پاسخی وجود داشته باشد. حالا بگو نیازی دیده نازی در گرفته .... نه این خبرها هم نیست نه نیازی است و نه نازی! اصلاً تا حالا فکر کردهای چرا جمعیت میلیونی روز نیمه شعبان در جمکران جمع میشوند و باز هم صاحب تولد حجاب از رخ برنمیگیرد ... که مرحوم آغاسی میگوید: شاید این جمعه بیاید شاید پرده از چهره گشاید شاید یعنی این جمعه میلیونی تشنه نیستند تا آبی نازل شود... یا نکند صاحب تولد روز تولدش گوشهای در بیابانی، جنگلی، دریایی یا صحرایی و … جایی یافته و آرام آرام گریه میکند قصه غفلت ما و قهر ما با آقا قصه غصههاست ... قصه نیمه شعبانهای مکرر و نبود آقا درد از دردهای عاشقی است این حرفها را تا عاشق نباشی نمیفهمی. عاشق وقتی بیتاب معشوق میشود وقتی از هر فرصتی برای دیدار استفاده میکند وقتی هر بهانهای، هر بویی، هر صدایی، هر نفسی او را به سمت معشوق میکشد. وقتی دنبال یک آشناست تا احوال معشوق را از او جویا شود. خیلی بی قرار است. باید جای یک عاشق باشی تا بفهمی نیمه شعبان بی مولا تولد نیست قصه غربت و غمی است که اشکهای بی پایان آقا را تفسیر میکند گواه غربتی است که نبود امام را فریاد میکنند ... . اول و آخر این قصه درد است و غم و تا نیاید این غم عاشقان را میسوزاند. بیایید ما دیگر جشن تولد را برای صاحب تولد غمگینتر نکنیم ... . کمی به دغدغهها و غصههای او فکر کنیم. [ یکشنبه 91/4/18 ] [ 1:44 عصر ] [ مهدی یاوران ]
[ نظر ]
|
|
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |